"Wendy maakt kinderen sterker"
Wendy Amsing (46) jaar woont samen met haar partner op een woonboot in Velsen-Zuid. Ze heeft een dochter van 9 en een zoon van 6. Wendy vult haar vrije tijd het liefste met yoga, schilderen, lezen en werken in haar moestuin. Ruim 12 jaar zet zij zich in voor MeerWaarde als sociaal werker jeugd voor kinderen tot 12 jaar en hun ouders/verzorgers.
Taalachterstand oppakken met MeerBabbels
Wendy leidt verschillende projecten om kinderen sterker te maken. “Dit is ook de reden dat ik 12 jaar geleden ben begonnen bij MeerWaarde en hier nog steeds met plezier werk.” zegt ze lachend. In het project MeerBabbels, een naschoolse activiteit in Hoofddorp Overbos gericht op taal, is zij verantwoordelijk voor taalondersteuning aan kinderen van groep 1,2 en 3 en het begeleiden van de vrijwilligers. “Sommige kinderen hebben een taalachterstand omdat zij zijn geboren in een ander land of omdat ze op een of andere manier de taal niet goed oppakken. Met een groep van maximaal 10 kinderen oefenen ze een jaar lang spelenderwijs de taal.” Ook ouders worden in het traject betrokken, zij zijn de laatste 15 minuten van de les aanwezig om uitleg te krijgen en zij krijgen ook een thuiswerkopdracht mee.
Sociaal werker jeugd Wendy. (fotografie Martine Goulmy)
Bang voor overvliegende vliegtuigen
Wendy komt ook bij cliënten thuis. “Vorig jaar kwam ik thuis bij een Syrisch vluchtelingengezin, de vader sprak enkele woorden Engels. Dankzij een vertaalapp heb ik toen met hem een gesprek kunnen voeren.” Wendy ging op huisbezoek naar aanleiding van de wens om zijn zoontje van vijf te ondersteunen bij het leren van de Nederlandse taal, maar in het gesprek kwam naar voren dat er meer aan de hand was. “Als het jongetje buiten was, schrok hij altijd van overvliegende vliegtuigen en begon dan te schreeuwen. Dit tot frustratie van de buren waardoor er al vaker een burenruzie was ontstaan. Dit soort gevallen zijn complexer dan alleen een taalprobleem. Voor dit gezin was ook buurtbemiddeling nodig en een aanpak om het verleden te verwerken. Als sociaal werker signaleer ik dit, maak het bespreekbaar en zoek binnen en buiten naar de juiste ondersteuning.” Uiteindelijk heeft de jongen een jaar lang MeerBabbels gevolgd en vader heeft hulp gekregen vanuit het Centrum voor Jeugd en Gezin. Gelukkig is het contact met de buren verbeterd.
Ik mag verdrietig zijn
In samenwerking met de GGD, geeft Wendy de training ‘Sociale Vaardigheden’ aan kinderen van acht tot tien jaar en van tien tot twaalf jaar. “Deze training is in mijn ogen zinvol voor iedereen. Zeker in volle klassen van soms bijna 30 kinderen die om aandacht vragen en interacties hebben met elkaar.” De aard van de (hulp)vragen is divers. Van pesten tot het maken en behouden van vriendschappen. De impact die de training heeft op de kinderen is groot.“
“Zo had ik in de groep een jongen van negen jaar die prima kon meekomen in de klas, maar altijd moest huilen wanneer de juf haar stem verhief tegen een ander kind in de klas. Hiervoor werd hij dan door de andere kinderen uitgelachen en zelf wist hij niet hoe het kwam. Na observaties en gesprekken met zijn vader en juf leek het erop dat deze jongen ‘hoog sensitief’ was. Omgaan met deze emoties en accepteren dat deze er mogen zijn, is hierin belangrijk. Dit werd heel mooi duidelijk in de laatste les. De jongen mocht toen een kaartje kiezen met een quote of tekst. Hij kreeg ‘bij toeval’ het kaartje “ik mag verdrietig zijn”. Hij keek me aan en vroeg of hij het kaartje mocht houden. Het besef dat hij verdrietig mocht zijn leek te helpen om het te accepteren en een plek te geven zodat hij verder kon.”
Wat zou je willen zeggen tegen inwoners met een hulpvraag?
“Deel je vraag vooral en blijf er niet thuis mee zitten. Ga bijvoorbeeld naar een PlusPunt in de buurt of bel MeerWaarde en leg daar je vraag neer. Mijn collega’s verwijzen je door naar de juiste persoon binnen MeerWaarde of een organisatie daarbuiten. Er is zoveel kennis binnen ons multidisciplinaire team en binnen heel MeerWaarde dat je altijd verder komt.”
nieuws 4 juli 2019
