Dankzij Megan kijken we met vertrouwen naar de toekomst

Ibrahim (11) zit in groep 7 en woont nog niet zo lang in Nederland. Toen zijn school meedeed aan de Kinderpostzegelactie wilde Ibrahim meedoen, maar hij had geen idee hoe het werkte. Gelukkig wist zijn mentor Megan (18), die hij had leren kennen via het MatchMentor-project van MeerWaarde, het wél. Zij oefende met hem de ‘voordeur-gesprekjes’ en samen liepen ze langs de deuren en met resultaat. “Mijn inschrijfformulier was helemaal vol!”

Het MatchMentor-project van welzijnsorganisatie MeerWaarde koppelt jongeren tussen de 12 en 23 jaar in Haarlemmermeer die een steuntje in de rug kunnen gebruiken, aan een mentor. Sociaal werker Mustapha el Moumene is coördinator van het project. “Wat zo’n steuntje inhoudt, verschilt per jongere. Net waar behoefte aan is. Waar de één graag ondersteuning wil op het gebied van school of invulling van vrije tijd, wil een ander bijvoorbeeld praten over de thuissituatie. Het gaat vaak over alledaagse dingen, maar geen ingewikkelde levensproblemen.” Megan vult aan. “Ik ben een soort buddy, Ibrahim is niet hulpeloos. Hij heeft soms een voorbeeld of wat uitleg nodig en pakt dingen dan zelf op.”

Groeiend zelfvertrouwen

Ibrahim woont met zijn Syrische moeder en zijn broer sinds 2017 in Hoofddorp. Zij gunt haar jongste zoon iemand bij wie hij zijn hart kan luchten. “Ibrahims vader is niet in zijn leven aanwezig. Via de gezinsbegeleider, die langskwam vanwege de beperking van zijn broer, kwam ik in contact met het MatchMentor-project. Ibrahims zelfvertrouwen is zó gegroeid sinds hij wekelijks contact heeft met Megan. Hij was bijvoorbeeld best onzeker over zijn boekbespreking. Dankzij haar hulp is hij opener en durft meer dingen aan. Dat is echt fijn om te zien.”

Mustapha, Megan en Ibrahim. Foto: Martine Goulmy.

Onwennig begin

Twee jaar geleden meldde Megan zich aan als vrijwilliger bij het platform ‘Haarlemmermeer voor Elkaar’. “Als je vakken vult bij de supermarkt verdien je geld, maar leer je weinig. Ik wilde graag persoonlijk contact, het liefst met mensen uit andere culturen. Ook omdat ik na mijn eindexamen Culturele Antropologie wil studeren.” Ze glimlacht als ze terugdenkt aan haar kennismaking met Ibrahim. “Die voelde in het begin wat onwennig. Je kent elkaar niet, dus het is wat zoeken. Het was fijn dat ik hem met zijn schoolwerk kon helpen, dat is concreet. Op die manier bouwden we een vriendschap op en nu help ik hem ook met andere dingen zoals zijn plan om uitvinder te worden.”

Zwevende auto’s

Direct vertelt Ibrahim enthousiast over zijn idee voor zwevende auto’s “Dat werkt met magneten. Als je zowel de weg als de auto van plus-magneten maakt, stoten ze elkaar af en botsen ze dus nooit!” Megan grinnikt. “Briljant toch?! Ik was daar nooit opgekomen.” Bijna wekelijks komt Megan op woensdagmiddag langs. “Dat ik mij thuis voel, ondanks onze verschillende achtergronden en geloof vind ik bijzonder. Van nature ben ik wat terughoudend. Mentor zijn draagt bij aan mijn eigen ontwikkeling. Ik word uitgedaagd uit mijn bekende wereldje te stappen. Het heeft mijn blik op de wereld echt vergroot.”

Geef en krijg meer

Vanaf de zijlijn houdt Mustapha contact met zowel Megan als met Ibrahim en zijn moeder. “Voordat iemand als mentor begint, volgt hij of zij eerst drie avonden een cursus bij MeerWaarde. Ook organiseren we een terugkomdag met collega-mentoren zodat mensen ervaringen kunnen uitwisselen.” Megan vond het fijn om eerst informatie te krijgen, voordat ze aan de slag ging. De drempel overstappen om mentor te worden, is volgens haar de moeite meer dan waard. “De onbekendheid als je iemand leert kennen, duurt maar even. Als je iets geeft, krijg je zoveel méér terug!” Moeder knikt. “Ik hoor regelmatig vervelende verhalen over discriminatie. Megan is voor ons de mooie kant van Nederland. Haar betrokkenheid maakt dat ik met vertrouwen naar de toekomst kijk.”

nieuws 6 maart 2019